De avonturen van lien

Hoi lieve mensen,

Ik heb al weer even niks meer van me laten horen, maar dat wil niet zeggen dat ik niks heb mee gemaakt.

11 maart was hier een feestdag, holi paghua. Dit is een hindoestaanse kleurenfeest. Het is een soort oud en nieuw. Met holi paghua gooien ze allemaal met verf op elkaar om de kwade geesten te verdrijven. Nou zo een feestdag wil ik niet missen natuurlijk, dus ik in mijn oude kloffie er heen. Ik kwam alleen als de hulk weer thuis. Mijn hoofd was helemaal groen, de rest van me kleren hadden de kleuren oranje rood enz. Het was erg leuk om zoiets mee te maken.

Het weekend van 21 maart zijn we met een groep vrienden naar ajo geweest, dit is dicht bij de jodensavanne. Ik heb hier een heerlijk relaxed weekendje gehad. We hebben weer in de tube gezeten, we zijn naar de jodensavanne geweest. Dit was heel interessant om die verhalen te horen. Ook zijn we met de jeeps gaan scheuren in de savanne. Dan sta je achterin de laadbak met je wapperende haar en je gezicht die wat vreemde vormen aanneemt door de hoge snelheid.

Afgelopen tijd hebben we veel regen gehad. Het was nog niet officieel het regenseizoen, maar regen was flink. Het heeft een aantal dagen zo hard geregend, dat de stad volledig onder water stond. Met onder water bedoel ik ook goed onder water he dus dat is kniehoogte. De taxi's reden niet meer en de taxi's die reden hebben flinke schade opgelopen. Niemand kwam meer naar het werk, scholen waren dicht omdat ze onder waren gelopen. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik moet zeggen dat ik blij was dat ik in een bovenwoning woonde.

Op het werk gaat het heel goed. Ik vind het echt super leuk. Het is heel afwisseld. Ik heb de laatste tijd veel kinderen geobserveerd. Ook doe ik intakegesprekken, ben ik op huisbezoek geweest en doe ik een deel van de coordinatie. Ik zit hier echt op me plek. Mijn andere stage, dan vooral de kinderen, mis ik wel. Ik ga er af en toe wel langs en dan zijn ze door het dollen heen dat ik er weer ben.

Afgelopen weekend, het paasweekend, ben ik weer naar het binnenland geweest. Dit keer ben ik naar Blanche marie geweest. Nou in 1 woord geweldig. Blanche marie is een waterval, echt super mooi. Op de heen weg zijn we met de boot gegaan. Het was al met al een reis van 10 uur. We verbleven in apoera, dit is een dorp op 2 uur rijden van blanche marie. Apoera zou de 3e stad van Suriname worden (de eerste twee zijn paramaribo en nickerie). Het zou een mijnbouwstad worden. Ze hadden een treinrails aangelegd richting Paramaribo(1976), alles was er al. Maar ze hebben nooit gereden. Ik 2002-2003 wilde billington het weer oppakken, maar door de wereldkrisisch nu zijn ze er weer mee gestopt. In Apoera is nu dus een begroeid treinstation, wat aan het verroesten is. Hier zijn we langs geweest, zo zonde om dat zo te zien. Verder zijn we ook langs een indianendorpje geweest, dit was ook wel leuk om te zien. Er was daar een klein baby slingeraapje echt schattig. Bij onze slaapplek was er ook een tamme ara(rode) die ging zo op je arm zitten. Maandag zijn we weer met de reis terug begonnen. Ik wilde graag over de weg terug, omdat je dan meer ziet. Dus ik ging met een stel vrienden over de weg. Dit was echt heel gaaf. De weg was slecht dus we hebben 12 uur lang gehobbeld, maar het was de moeite waard. We zijn nog gaan zwemmen bij de soela, dit was echt heerlijk verkoelend. Later zijn we door de jungle gaan struinen om te vissen op ajoemara's (hoe je het schrijft geen idee) wat ik wel weet dat het hele grote vissen van van gemiddeld 80 cm. Helaas hebben we er geen kunnen vangen. Na lang rijden lag ik om 02.00 in bed.

Nog een ander nieuwtje. Ik ga voor de verandering nog een keer verhuizen. We zijn met z'n drieen het huis uitgezet. Het kwam heel onverwachts. Eerst had hij in de 4e kamer in ons huis een oude man van 64 gezet, dit vonden we eigenlijk niet echt leuk. Hiervan hebben we toen wat gezegd en toen melde hij ons dat wij het huis uit moesten. Als rede had hij, dat hij het idee had dat wij niet gelukkig waren. En hij wilde weer gaan beginnen met het verhuren aan vakantiegangers. Wij baalde hier natuurlijk flink van, want we zaten hier pas 2 maanden. Gelukkig hebben we snel nog wat nieuws kunnen vinden, dus vandaag is de dag van de grote verhuizing. Vanaf nu heb ik dus ook geen internet meer.

Nou mijn verhaal is wel weer lang genoeg geworden vind ik zo. Ik ga nu bezig met mijn koffer inpakken.

Dikke bosie voor iedereen!